شبکه ایران - حمیدرضا عرب - جواد حسینی - «انتقاد نباشد هیچ پیشرفتی حاصل نمیشود. البته انتقادهای زرد و هدفدار را قبول ندارم اما معتقدم انتقاد سالم و سازنده باعث رشد فوتبال و به طور کلی ورزش خواهد شد.» این اولین جملهای بود که حاجی در ابتدای دو ساعت بحث و گفتوگویمان به زبان آورد. حاجی نشان میداد خودش را برای هر گونه انتقادی آماده کرده و از همین لحظه آغازین میخواهد دستت را برای یک چالش پر دامنه باز بگذارد، انصافا همین گونه هم شد. هر ابهامی در ذهن بود و هر سوالی گوشه مخیلهات باقی مانده بود را مقابل حاجی گذاشتیم و او با آرامش خاصی به این سوالات پاسخ داد...
اساس این گفتوگوی دو ساعته از آنجا شکل گرفت که میخواستیم بدانیم پروسه رفتن فتحاللهزاده در روزهای آغازین فصل هشتم و آن ماجراهای فصل هفتم چگونه شکل گرفت و مهمتر از آن چه مسائلی باعث شد تا او دوباره مدیریت باشگاه استقلال را عهدهدار شود. این گفتوگوی 2 ساعته متفاوت با آن مصاحبههایی است که از ابتدای این فصل تاکنون از حاجی دیدیم. سوالها و پاسخهایی که شاید تا امروز به رشته تحریر نیامده باشد. به جرات میتوان گفت تا امروز فتحاللهزاده درباره ریز اتفاقات آن فصل که سبب جداییاش شد حرفی نزده بود اما گذر زمان فتحاللهزاده را ترغیب کرد تا پیرامون آن مسائل حرفهایی بزند. هر چند که میدانیم باز هم بسیاری از حقایق نزد او مکتوم مانده و این تنها گوشهای از آن پنهان ماندههای وجود فتحاللهزاده است.